من اصولا آدمی هستم که به سختی از کسی متنفر می شوم. از دست کسی هم ناراحت شوم، پنج دقیقه بعد فراموش می کنم! اهل مسخره کردن و ایراد گرفتن هم، خیلی نیستم. اما حقیقتا از آدم هایی که نسبت به خودشان مطمئن هستند و اطرافیانشان را دست کم می گیرند، متنفرم! البته همین آدم ها هم بارها باعث موفقیتم شده اند. کافیست بگویند: " تو نمی توانی! " تا اراده ای فولادین برای جنگیدن پیدا کنم. جنگی برای رسیدن به آرزوها!