می گویند شما سفینه النجات هستید.
داستان حر را هزار بار در ذهنم مرور می کنم...
و باور می کنم کشتی نجات بودنتان را.
حالا ما اسیر طوفان های زندگی شده ایم... هوا ابری است...
هیچ کس توان کمک به ما را ندارد جز دعاهای شما. جز دست های نجاتگر شما...
من با وجود شما، نمی توانم باور کنم که هوا همیشه ابری خواهد ماند و طوفان همیشه با شدت خواهد وزید!
پناه ِ ما باشید... دستمان را بگیرید... به ابرها بگویید کنار بروند... به طوفان ِ زندگی بگویید آرام گیرد.
ما را به ساحل برسانید... . حالمان بدجور بد است!
گرد و خاک را از دلمان بتکانید تا اندکی از نور ِ شما به دلمان بتابد...!
- ۹۴/۰۹/۱۰